Αυτές οι τεχνικές απαιτούσαν χρόνια εκπαίδευσης και προετοιμασίας. Η πάλη ήταν ένας συνδυασμός ευφυΐας και δύναμης, όπου οι παλαιστές έπρεπε να προβλέπουν τις κινήσεις των αντιπάλων τους και να αντιδρούν ανάλογα.
Η πάλη αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα της ανθρωπότητας. Στην αρχαία Ελλάδα, οι απαρχές της πάλης αποδίδονται στον μυθικό ήρωα Ηρακλή, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, επινόησε το άθλημα ως μέσο επίλυσης διαφορών και αποκατάστασης της δικαιοσύνης.
Ωστόσο, το πνεύμα του αθλήματος παραμένει το ίδιο: η επίδειξη δύναμης, ευφυΐας και τεχνικής.
Μια ιδιαίτερα σημαντική θέση σε αυτή τη μορφή πάλης ήταν εκείνη όπου ένας από τους διαγωνιζόμενους ήταν ξαπλωμένος στην κοιλιά του με το άλλο στην πλάτη του προσπαθώντας να τον πνίξει.
Νικητής είναι αυτός που θα ρίξει τον αντίπαλο με την πλάτη στο έδαφος (πτώση) ή τον καθηλώσει με τους ώμους στο έδαφος. Υπάρχουν και λαβές που απλά δίνουν βαθμούς και όποιος υπερτερεί κερδίζει.
Σήμερα, ενώ επικεντρώνεται στη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των αθλητών, η ελληνορωμαϊκή πάλη διατηρεί τη σπουδαία κληρονομιά της ως μορφή τέχνης και αθλητισμού.
Οι παλαιστές περνούσαν σε ειδική αίθουσα, το ‘‘κονιστήριο’’, και πασπάλιζαν το σώμα τους με ψιλή άμμο ή σκόνη, η οποία κολλούσε πάνω τους σχηματίζοντας ένα λεπτό στρώμα. Θεωρούσε ότι η σκόνη έκλεινε τους πόρους του σώματος, σταματούσε τον πολύ ιδρώτα και διατηρούσε το κορμί click here ακμαίο και φρέσκο.
Για να καθοριστούν τα διάφορα τμήματα του ταπί θα χρησιμοποιείται η παρακάτω ορολογία:
«Η κουραστική προπόνηση και η άσκηση στους κόπους όχι μόνο δεν καταναλώνει τη δύναμη του ανθρώπου ,αλλά αντίθετα την αυξάνει». Δηλαδή συμβαίνει στη δύναμη του ανθρώπου ότι περίπου και στο μύθο της Λερναίας Ύδρας.
– Οι παλαιστές που συμμετέχουν στο ρεπεσάζ θα κατατάσσονται επίσης βάσει των βαθμών κατάταξης που πήραν καθ’ όλη τη διάρκεια των αγώνων.
Σε ορισμένες βέβαια περιπτώσεις συναντούμε και δημόσιες παλαίστρες όπως στη Δήλο ,την Αλικαρνασσό και στην Κόρινθο. Οι παλαίστρες αρχικά προορίζονταν για την άσκηση των παίδων, αργότερα όμως συναντούμε και γεροντική παλαίστρα στη Σάμο.
Φαίνεται ότι οι ευγενείς Βαβυλώνιοι ,όπως αργότερα και οι ευγενείς μερικών άλλων ,θεωρούσαν την άθληση και τη συμμετοχή στα διάφορα αθλήματα σαν αποκλειστικό τους προνόμιο.
Με το σπρώξιμο αυτό ο πιο δυνατός αθλητής, ο πιο σωματώδης, κατάφερνε συνήθως να ανατρέψει τον άλλον εάν ήταν μικρόσωμος, γιατί ενώ έσπρωχνε με το κεφάλι συγχρόνως τραβούσε τα χέρια. Ο παλαιστής έπρεπε να μάθει πως θα αποκρούει τον αντίπαλο, πώς να αποφεύγει τις λαβές με «αντί λαβές».
wrestling (a contest in between two where Every endeavours to throw another, and which happens to be decided if the victor is able to hold his opponent down with his hand upon his neck)